Μύθοι & Πραγματικότητα
Πόσο ασφαλής είναι η αυτόνομη κατάδυση;
Μύθος 1ος : Η αυτόνομη κατάδυση είναι επικίνδυνη γιατί παθαίνεις μέθη, νόσο, πνίγεσαι και αν γλιτώσεις απ’ όλα αυτά…. σε τρώει καρχαρίας.
Η Αλήθεια: Στον πίνακα επικινδυνότητας των σπορ η ποδηλασία στην πόλη είναι στη 10η θέση ενώ η αυτόνομη κατάδυση αναψυχής δεν συμπεριλαμβάνεται στα επικίνδυνα σπορ. http://www.kidzworld.com/article/1984-worlds-most-dangerous-sports
Πόσο εύκολο είναι να μάθω κατάδυση;
Μύθος 2ος : Για να μάθεις κατάδυση πρέπει να πιεις δύο μπανιέρες νερό, και να αντέχεις το κρύο, τη ζέστη, το βάρος, τον ποδαρόδρομο, την πείνα, τη δίψα, και…. το ξύλο.
Η Αλήθεια: Η εκπαίδευση γίνεται από επαγγελματίες εκπαιδευτές άντρες και γυναίκες και μαθαίνεις να καταδύεσαι με ασφάλεια εύκολα, γρήγορα και πάνω απ’ όλα διασκεδάζοντας μέσα σε μια μεγάλη παρέα.
Είναι η αυτόνομη κατάδυση ένα χόμπι μόνο για άντρες;
Μύθος 3ος : Για να μάθεις κατάδυση πρέπει όχι απλά να είσαι άντρας, αλλά τέρας δυνάμεως, να έχεις 2 μέτρα ύψος, και να έχεις το κεφάλι ξυρισμένο.
Η Αλήθεια: Το 40% των δυτών παγκοσμίως είναι γυναίκες. Στην Ελλάδα υπάρχουν τρεις εκπαιδευτές εκπαιδευτών της PADI και οι δύο είναι γυναίκες.
Είναι νόμιμη η αυτόνομη κατάδυση;
Μύθος 4ος : Η αυτόνομη κατάδυση απαγορεύεται παντού, και οι δύτες καταδιώκονται αλύπητα γιατί είναι παράνομοι, θεωρούνται από τις αρχές αρχαιοκάπηλοι, είναι περιθωριακοί, και βλάπτουν το υποβρύχιο περιβάλλον.
Η Αλήθεια: Ο Νόμος 3409 του 2005, ξεκάθαρα επιτρέπει την κατάδυση παντού στην Ελλάδα εκτός των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων, και με σαφήνεια ορίζει τον τρόπο λειτουργίας των νόμιμων σχολών εκπαίδευσης αυτοδυτών . Ειδική μνεία γίνεται στο ότι οι αυτοδύτες θεωρούνται θεματοφύλακες της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς και της διαφύλαξης του υποβρυχίου περιβάλλοντος.
Είναι ένα ακριβό χόμπι η κατάδυση;
Μύθος 5ος : Για να εκπαιδευτώ και να ασχοληθώ με την αυτόνομη κατάδυση θα πρέπει να ξοδέψω μια περιουσία αφού πρέπει να αγοράσω τον εξοπλισμό.
Η Αλήθεια: Το κόστος της ερασιτεχνικής εκπαίδευσης δεν ξεπερνά το κόστος της καθημερινής αγοράς μιας εφημερίδας και ενός καφέ σε διάστημα δύο μηνών. Ο εξοπλισμός της εκπαίδευσης σε κάθε σχολή που σέβεται το όνομα της και το μαθητή, συμπεριλαμβάνεται στα δίδακτρα, όπως συμπεριλαμβάνονται και τα βιβλία, τα ημερολόγια καταδύσεων και οι πίνακες.